%0 Journal Article %T اندازه‌گیری فقر (نسبی) در ایران با استفاده از منطق فازی %J اقتصاد و الگو سازی %I دانشگاه شهید بهشتی %Z 2476-5775 %A پورکاظمی, محمدحسین %A حسنوند, داریوش %D 2012 %\ 08/22/2012 %V 3 %N 10 %P 53-78 %! اندازه‌گیری فقر (نسبی) در ایران با استفاده از منطق فازی %K اندازه‌گیری فقر و نابرابری %K منطق فازی %K شاخص فقر فازی سن %R %X برای اندازه‌گیری فقر و تمایز فقیر از غیر فقیر، معمولاً از شاخص‌های  سن، خط فقر، نسبت فقرا و شکاف فقر استفاده می­شود. اگر چه این شاخص‌ها مفید می­باشند اما با به کارگیری منطق فازی و ترکیب آن با روش‌های فوق می­توان به دقت اندازه‌گیری شاخص‌ها افزود. برای مثال، براساس روش خط فقر، اگر درآمد فردی کمی بالاتر از خط فقر باشد، غیر فقیر و کمی پایین­تر از خط فقر باشد، فقیر محسوب می‌شود. در مورد سایر شاخص­ها نیز وضعیت مشابه­ای وجود دارد.  استفاده از روش منطق فازی می­تواند باعث رفع این مشکل گردد. در این مقاله با معرفی شاخص­های مختلف و با بازتعریف این شاخص­ها در چارچوب منطق فازی، اندازه‌گیری فقر در ایران در سال­­های 76، 82 و 1388 انجام شده است. نتایج با حالت متداول نیز مقایسه شده است. این مقایسه نشان می­دهد، روش‌های اندازه‌گیری فقر با استفاده از چارچوب منطق فازی، نشان از تعریف  دقیق­تر و همچنین گسترده­تر فقر نسبت به روش­های متداول دارد. نتایج حاصل ازدو دیدگاه متداول و منطق فازی حکایت از آن دارد شاخص‌های فقر در  سال 1376 نسبت به سال 1382 بالاتر هستند و فقر در سال 1382 نسبت به 1376 کاهش یافته است، ولی شاخص‌های مذکور (هم به روش متداول و هم روش فازی) در سال 1388مجدداً افزایش داشته­اند. فقر در مناطق روستایی با استفاده از هر دو دیدگاه در تمامی سال­های مورد بررسی، بیشتر از مناطق شهری است.  %U https://ecoj.sbu.ac.ir/article_53523_e0fd55d1f59ff76a5272194991fe0864.pdf