تأثیر ریسک سیاسی، نااطمینانی و پیچیدگی اقتصادی بر ردپای اکولوژیکی در کشورهای درحال توسعه‌ی صادرکننده‌ی نفت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 بخش اقتصاد دانشگاه شیراز

2 دانشگاه شیراز

3 بخش اقتصاد، دانشکده اقتصاد مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

10.48308/jem.2024.235137.1906

چکیده

هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر ریسک سیاسی، نااطمینانی و پیچیدگی بر ردپای اکولوژیک در کشورهای درحال توسعه صادرکننده نفت است. الگو با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته سیستمی (SGMM) با استفاده از داده های پانل برای 22 کشور درحال توسعه صادرکننده نفت برآورد می‌شود. این روش امکان حل مشکل درونزایی را فراهم می کند. سایر متغیرهای کنترل شامل رشد اقتصادی، سرمایه انسانی، و باز بودن تجاری هستند. نتایج برآورد نشان می‌دهد که کاهش ریسک سیاسی باعث افزایش کیفیت محیط‌زیست می شود. همچنین افزایش در نااطمینانی جهانی، کیفیت محیط‌زیست را بهبود می‌دهد. زیرا منجر به کاهش سرمایه‌گذاری و رشد تولید در کشورهای صادرکننده نفت می‌شود و از این رو استفاده از منابع طبیعی کاهش می‌یابد. به علاوه افزایش پیچیدگی اقتصادی ردپای اکولوژیک را افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، پیچیدگی بالاتر منجر به کاهش کیفیت زیست محیطی می شود. ملاحظه می گردد که افزایش نرخ رشد سرانه، سرمایه انسانی و باز بودن تجاری باعث افزایش ردپای اکولوژیک و تخریب محیط زیست در کشورهای صادرکننده نفت افزایش می شود. این یافته ها می تواند برای سیاستگذاری در حوزه محیط زیست و توسعه اقتصادی بکار گرفته شود. توجه شود که کاهش ریسک سیاسی اهمیت ویژه ای برای بهبود کیفیت محیط زیست دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Effect of Political Risk,, Uncertainty, and Complexity on Ecological Footprint in Oil-Exporting Developing Countries

نویسندگان [English]

  • Karim Eslamloueyan 1
  • Fateme َAsadi 2
  • MAHBOUBEH Jafari 3
1 Department of Economics, Shiraz University
2 Shiraz University
3 Department of Economics, Faculty of Economics, management and Social Science, Shiraz University, Shiraz, ,Iran
چکیده [English]

The main goal of this study is to investigate the effect of political risks, uncertainty, and economic complexity on the ecological footprint in a selection of developing oil-exporting countries. We estimate our model using the Systemic Generalized Moments method (SYS-GMM) for a panel of 22 oil-exporting developing countries. The method allows us to resolve the possible endogeneity problem. Other control variables include economic growth, human capital, and trade openness. The estimation results show that reducing political risks increases the quality of the environment. Moreover, an increase in the world uncertainty index improves the quality of the environment because it reduces investment and output growth in oil-exporting developing countries and, hence, decreases the use of natural resources. In addition, we also find that economic complexity increases the ecological footprint. In other words, higher complexity might result in lower environmental quality in oil-exporting economies. Furthermore, higher per capita GDP growth rate, human capital, and trade openness increase the ecological footprint. It means these variables are likely to increase environmental degradation in oil-exporting countries. Our results might have important policy implications for policymakers. Our research emphasizes the significance of mitigating political risks to enhance environmental quality.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ecological Footprint
  • Political Risks
  • Economic Complexity
  • Uncertainty
  • Oil-Exporting Developing Countries